Jou kwijt geraken,
een onbeschrijfbare leegt,
een boek vol herinneringen,
elke pagina doorstreept,
gescheurd en onplakbaar.
Je gezicht dwaalt elke seconde
door de holte van mn hoofd.
Jouw vingers,
dwarrelend door de gladheid van mijn haar.
Jou kwijt geraken,
onze bron van geluk,
kabbelend langs de momenten van ons leven,
soms overstroomd met keien,
vaak overgoten met zonnestralen.
Mn lippen,
gedrukt in de zachtheid van je ziel
jouw woorden
die onze liefde dansen bejubelen.
Jou kwijt geraken,
een paradijs verwoest
door de kille storm,
een landschap van de kaart geschrapt ….