ik ging vanmorgen achter me spiegel op
een stoel zitten,
plotseling hoorde ik een meisje huilen ze begon tegen me te praten, ze vroeg of ik met haar wou praten want voor de rest kon ze met niemand over haar problemen praten,
ik zei ja tegen het meisje, ik luister naar je
ze wou dat ze anders was, dat ze mooi was, dat ze
vriend had die tegen haar zei ik hou van je en het ook
echt meende,
ze zei zelfs dat ze op sommige momenten wou dat
ze nooit geboren was,
toen sprongen de tranen in me ogen
ze deed op straat,op school,thuis, alsof alles prima met haar ging, ze lachte , ze straalde,
maar vanbinnen ging ze kapot, ze haatte hoe ze eruit zag
ze wou zo graag anders zijn , zo graag , dat het haar vanbinnen helemaal rot heeft gemaakt, mooi zijn is het enige wat ze wil ,
en op dat moment realiseerde ik me, dat ik zojuist ,
een gesprek had gevoerd met mezelf in de spiegel,
ik was dat meisje,