De toekomst in mijn ogen, leek haast rozengeur en maneschijn.
Tot die dag dat jij kwam, en mijn kijk op de toekomst volledig zwart kleurde.
Waarom zou ik niet mogen lachen behalve dan met andere mensen?
Waarom zou ik me niet goed mogen voelen en zelfvertrouwen hebben?
Waarom zou ik in godsnaam niet de persoon mogen zijn die ik wil zijn???
En waarom kan jij me niet voor eeuwig gerust laten en eens nadenken over wat jij wel niet bent?
Eén ding weet ik zeker en is uiteraard een feit: alles behalve perfect.