Hij plantte, zaaide leven zo het kwam
spitte in de aarde
oogstte dat wat kwam
terug ziend op een rijk vol leven
tot het hemellicht hem tot zich nam
dagen rijgen zich tot weken
maanden tot jaren
Hij is niet meer of toch
immer weer die kleine wenkjes
verdwenen is hij niet
zit ergens diep van binnen
vissend aan de sloot
of met een schip op zee
groots waren de verhalen
telkens weer
een kiertje
een klein streepje licht
verzonden uit de hemel
rijk aan sterrenlicht
errel: | Zondag, december 02, 2007 15:28 |
hemellichaam naar het stralend licht opgenomen in een leven van zielsveel geluk gegroet |
|
kerima ellouise: | Zondag, november 18, 2007 19:22 |
telkens weer gemis maar ook dat warme, dat kiertje licht, rijk gevuld met herinneringen en die kleine zwaaitjes... heel mooi en ontroerend ! liefs kerima ellouise |
|
Fari Sohi: | Zondag, november 18, 2007 17:42 |
Graag heb ik jouw gedicht gelezen. liefs, Fari |
|
switi lobi: | Zondag, november 18, 2007 17:22 |
Volledig herkanbaar in gevoel... Dikke kus Liefs.. switi lobi |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zondag, november 18, 2007 16:11 |
het ongeziene het voelen van de banden die nooit verbroken worden dat is een samenzijn in gemis rakend mooi arie liefs Ria |
|
MayadeBij*: | Zondag, november 18, 2007 16:07 |
(herkenning dus.. ik ben daar ook gevoelig voor.. al geloof ik niet in testamenten of bijbels.. ik voel het WEL. ´iets´ vreemde zaken zeg maar) | |
MayadeBij*: | Zondag, november 18, 2007 16:07 |
:) kus. | |
Auteur: arie | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 november 2007 | ||
Thema's: |