Geen rozengeur en maneschijn
Het leven is geen rozengeur en maneschijn.
Vandaag eens iets geheel anders,
een tipje van de sluier wordt opgelicht.
Gevoelens delen, de omzet in positiviteit,
heeft mij gemaakt en gebracht tot wie ik nu ben,
en bovenal tot waar ik nu ben.
Het leven zoog mij soms leeg, net als bij
elk mens wel eens gebeurt.
Vaak zoeken we naar de redenen,
maar vinden daar evenzogoed geen
Verklaring voor.
Men vraagt hoe het komt, dat ik schrijf
zoals ik schrijf.
ik ben een denker, een spiritueel ingesteld
positief mens.
Ja, ik had het het bijltje bij neer kunnen leggen,
doch niets is minder waar.
Binnen een jaar, het licht moeten zien,
geeft je te denken.
Ik ben niet zielig, geen mens voor medelijden,
maar wel een op en top gevoelsmens.
Vorig jaar, halverwege begon met het verlies van mijn
Broertje, slechts 32 jaar mocht hij maar worden.
Twee dagen na zijn begrafenis, werd ik getroffen door
een hartinfarct.
een moeder die ging dementeren en al
Vijf maanden in het ziekenhuis lag.
Afgelopen april zag ik het licht wederom,
Ditmaal werd ik getroffen door een
chronische alvleesklierontsteking, niets had ik nog,
in mijn al reeds vervallen lichaam.
Geen zout, geen insuline en glucose, dit was bijna
wederom het einde.
De situatie was zeer ernstig, ik zal dan ook nooit
meer beter worden.
Heb diabetes, ben getroffen door artrose en rheuma,
en nog een aantal dingen.
Ik ben hierdoor veranderd, ben dieper gaan nadenken,
Ontdekte mijn schrijven en wilde exploreren.
Elke dag is een dag om opnieuw van te genieten,
Iedere seconde maak ik de moeite waard.
Immers in diezelfde seconde kan mijn leven
het einde zijn.
Mensen lijken ineens eendagsvlinders en die
hebben haast.
Al die gebeurtenissen in zo’n korte tijd
Heeft bij mij de inspiratie boven laten drijven,
kennelijk leek dat te rusten in sluimerstand.
Ik heb leren luisteren naar mijzelf, leren genieten,
bewust te leven en te ademen.
Nu ben ik zover dat ik weer durf te leven.
Dit is wat ik met jullie wilde delen.
Vanuit het gevoel van vertrouwen,
welke ik in de loop der tijd mocht ervaren,
bij de freaks.
Mijn inspiratie zijn jullie, het mogen leven,
de natuur en een ieder die deel uit maakt
van het leven dat ik weet te waarderen,
uit waar ik mijn krachten put om door te gaan.
Weet als is het dal nog zo diep,
aan het eind van de tunnel is er weer licht.
Vang elk mooi moment in je geheugen,
Want leven is hoe dan ook de moeite waard.
Liefs van Marousia
Angelina Lavender: | Zondag, november 25, 2007 22:57 |
Ik lees je vandaag voor het eerst, jij mooie positief ingestelde spirituele dame! prachtig ben je! Je hebt een fan :-) Jou verhaal maakt wie je bent en het is goed zo als het is, niet altijd makkelijk, maar het heeft je de Marousia gemaakt die je bent... groetjes Angelina | |
karinvangelder: | Zondag, november 18, 2007 21:29 |
lieve marousia heel ontroerend maar ook heel herkenbaar ook jij kreeg kracht na kruis en hier mag je alles delen liefs ... karin |
|
Fari Sohi: | Vrijdag, november 16, 2007 08:40 |
Ik krijg tranen in mijn ogen lieve marousia ineens. Echt dankbaar dit gedicht van jou. Inderdaad zijn de Freaks mensen erg lief ook tegen mij. En ze zijn een van de inspiratiebronen van iedere mens op deze site, besef ik nu een tijdje al, maar kon het pas nu onder woorden brengen. Bedankt voor je lieve reacties en troostende knuffels van mij met je verlies lieve Marousia. liefs, Fari |
|
kerima ellouise: | Donderdag, november 15, 2007 21:14 |
dank je om dit vertrouwen te geven...knuffel! liefs kerima ellouise |
|
mums: | Woensdag, november 14, 2007 23:40 |
af en toe wip ik hier toch even binnen en iets zei me dat ik dit moest lezen...nu weet ik waarom. meid wat een verhaal en ik kan me helemaal indenken waar jij je waardering voor het leven hebt opgedaan. hierbij wil ik JOU danken, voor je altijd lieve reacties al doe ik dit zelf nu zo weinig. dikke kus liefs mums |
|
Quicksilver: | Woensdag, november 14, 2007 23:38 |
lieverd bedankt voor je levensverhaal, ik bewonder je nu nog meer nu ik dit allemaal weet, want ik wist dit niet...dat je door al deze verschrikkelijke gebeurtenissen in je leven/ zo''n impact op de mens heeft gekregen. Wat mij echt diep raakt in je levensverhaal.. jij instaat bent gekomen om tot zulke wondermooie gedachten/prachten je zo kan verwoorden in al je hemels mooie gedichten. Ik ben trots op jouw!Dank je dat wij je lezen mogen! ik wens je sterkte met al je ziekten!! liefs,Dic |
|
CBR: | Woensdag, november 14, 2007 22:39 |
Je mag er zijn, en ik lees je heel graag, keer op keer Liefs cbr xxx |
|
less - no more: | Woensdag, november 14, 2007 22:35 |
ik heb je wederom graag gelezen en krijg alleen maar meer respect voor je houding en schrijven, heel veel schrijfplezier en sterkte toegewenst. sweets, Jan |
|
lommert: | Woensdag, november 14, 2007 22:09 |
een zo een krachtig persoon die het leven lieft...ik buig mijn hoofd...elke dag is te genieten...ik geniet van je gedichten en van je levensinstelling...dan maar graag...en samen;) liefs van mij willem |
|
Klaes: | Woensdag, november 14, 2007 22:03 |
ben blij dat je hier bent gaan schrijven leafs/klaes |
|
Tineke Wilgenburg: | Woensdag, november 14, 2007 21:07 |
jeeetje met dit alles meegemaakt te hebben (jij) respect voor jou! van mij ik zou denk ik in mijn schulp gedoken zijn en jij ook bedankt voor jouw! lieve reactie''s lieve gr |
|
tweety-ysje: | Woensdag, november 14, 2007 20:59 |
mooi slaap wel ik kruip er in tot morgen mensen, schrijven hé xxx love you all | |
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 14 november 2007 | ||
Thema's: |