Echo
Echo
Vleugels ritselen
tussen de zilveren bomen
waarvan de blaadjes
tinkelen in de nerveuze wind
een vlinder heeft geen houvast en
glijdt vallend naar beneden
tot een spijkerbed van gras haar vlucht breekt
Een schreeuw ongehoord
niemand luistert
gedempt en nimmer gebeurd
maar vastgelegd
in een echo
tussen de twinkeling van de bladeren
in de zilveren bomen
Reacties op dit gedicht
| sneeuwbaviaan: | Dinsdag, november 20, 2007 23:02 |
| hooi | |
| bijouken: | Woensdag, november 14, 2007 19:02 |
| Graag gelezen. Liefs, knuf. |
|
| Windwhisper: | Woensdag, november 14, 2007 12:46 |
| ik hoorde die echo wel hoor in het fluisteren van de wind Prachtig hoor Liefs Cobie |
|
| dichterbij: | Woensdag, november 14, 2007 11:41 |
| schitterend neergezet. zo mag het voor mij herfst blijven lieve groet |
|
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Woensdag, november 14, 2007 10:49 |
| wat heb je dit prachtig beschreven heel erg graag gelezen deze herfstdag straalt ineens nog meer liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tijgerkat | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2007 | ||
| Thema's: | ||