Het lelijke eendje
De dag ontmoette de nacht en omgekeerd. Het was
vallen en opstaan. Het zien in het licht en het donker.
Het huilen van het kind stopte je niet. Het was drijven
tot het uiterste. De weg kende ook zijn grenzen, maar
ook de stilte. Het was niet niets. De ziel van jezelf te
leren kennen. Het was eerder confronterend, een spiegel
die net brak voor je neus. Ik sloot liever mijn ogen ervoor.
kerima ellouise: | Vrijdag, november 16, 2007 12:54 |
weer erg mooi vanuit je ziel beschreven Roosje...soms hebben ogen het nodig om te sluiten...anders zou je je ziel ook niet ontmoet hebben en de weg ernaar toe ...ook weer terug...knufkusje liefs kerima ellouise |
|
lommert: | Woensdag, november 14, 2007 13:07 |
verwarrend..haha goeden dag Roosje...ik heb nog nooit de moeite gedaan om Niet verwarrend bij mezelf over te komen...haha..lol liefs en kus willem |
|
lommert: | Woensdag, november 14, 2007 07:22 |
de ziel zegt mij soms rake dingen, die als een klap aankomen...het hart is het er niet altijd mee eens;) liefs van mij willem |
|
Quicksilver: | Dinsdag, november 13, 2007 21:02 |
dit gedicht ontroert mij.. rakend in de ziel van jezelf te zien, is altijd beter dan de buitenkant... heel gevoelig mooi... knuffels, Dicky |
|
switi lobi: | Dinsdag, november 13, 2007 16:12 |
Dan kun je nog beter je mooie binnenkant zien... Kus.. Liefsliefs, switi lobi |
|
yellow: | Dinsdag, november 13, 2007 15:12 |
gevoelig dit gedicht, Y. |
|
Windwhisper: | Dinsdag, november 13, 2007 14:16 |
het lelijke eendje transformeerde wel in een prachtige zwaan denk ik dan maar in een fluister Liefs Cobie Kuzzz |
|
Fairouz: | Dinsdag, november 13, 2007 14:06 |
Opmerkelijk maar ik vind het wel mooi !! | |
happiness.: | Dinsdag, november 13, 2007 14:03 |
wow, knap gedicht! liefs, happiness. |
|
tweety-ysje: | Dinsdag, november 13, 2007 13:29 |
heel mooi gescherven dikke knuffel | |
Auteur: Roo$je | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 13 november 2007 | ||
Thema's: |