Reacties op dit gedicht
| lommert: | Woensdag, november 14, 2007 07:41 |
| de laatste strofe lijkt me erg...ik ken het niet en slaap de bovenste drie...ik heb bewondering voor je positieve inslag..toch wel;) liefs willem |
|
| Marousia: | Dinsdag, november 13, 2007 22:28 |
| Heel erg herkenbaar. Mooi verwoord. Liefs van Marousia | |
| Quicksilver: | Dinsdag, november 13, 2007 21:21 |
| je gedicht is prachtig, behalve de 4 strofe, dat lijkt mij heel erg, altijd maar je uitgeblust te voelen....maar toch de moed nooit verliest..dit is herkenbaar voor mij... lieve ik wens ook jou veel sterkte en kracht om dit te dragen, hopenlijk heb jij geen pijn? Ik weet hoe het voelt... warme knuffels liefs,Dicky |
|
| Ria -rimpeling-: | Dinsdag, november 13, 2007 13:12 |
| Lijkt me vreselijk als je elke morgen weer uitgeblust wakker word en dan toch de moed niet verliest,knap hoor! liefs Ria |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, november 13, 2007 12:27 |
| goed gedaan groetjes janny |
|
| Fairouz: | Dinsdag, november 13, 2007 11:41 |
| Ik herken dat gevoel. Slapen en toch altijd maar moe zijn. En dat het zijn oorzaak had bleek maar weer...liefs Fairouz | |
| remie: | Dinsdag, november 13, 2007 11:22 |
| ook ik had zulke nachten tot er een schilklierafwijking werd gevonden, dankzij medicijnen voel ik me nu goed....beter nog als ik weer verlieft wordt en loslaat wat er speelde...liefs remie | |
| hiljaa: | Dinsdag, november 13, 2007 09:37 |
| aanvoelend herkenbaar knufiefs--hiljaa-- |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, november 13, 2007 09:25 |
| Ja dat is best wel erg , altijd moe wakker worden en uitgebliust voelen, maar toch dat optimisme nooit de moed verliezend Liefs Cobie Goede morgen Katrien |
|
Over dit gedicht
| Auteur: K@trien | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2007 | ||
| Thema's: | ||