Als een nomade reisde ik door
ging er steeds weer voor
Door ieder leerde ik mezelf meer kennen
bij elk ander was het steeds weer wennen
Net zolang, tot dit niet meer nodig is
geen stukje van mijzelf meer mis
Nieuwsgierig steeds naar eigen zijn
Na elke relatie dezelfde pijn
Dat duurt dan maar heel even
we waren lang genoeg gebleven
Leerden een stukje van elkaar
stonden een tijdje voor de ander klaar
Soms hoor je wel van mensen
zo'n leven te verwensen
Voor mij gaat dit niet op
al denk ik nu, genoeg ik stop
Ben voldoende bij mijzelf gekomen
zou ik nog wel willen dromen
Dan geniet ik een periode van intense rust
Oud snel weer gesust
Heerlijk zo te mogen gaan
om stevig in het Nu te staan
Mijn hart weer open voor een ander
benieuwd of ik dan verander
het eindpunt te bereiken
mezelf met de ander te verrijken
éen ziel en éen gedachte
warmte in de nachten
Waar alles totaal gaat vloeien
niet meer als nomade te hoeven stoeien
Die laatste fase ga ik nu in
dus sta open voor een nieuw begin
Aan zielsmaatjes voorbij
Pilar of Light voor mij!