Storm…….
Springtij, de dijken vragen aandacht
controle langs de hele kust…..
wel golven van tien meter hoogte
’t gevaar is men alom bewust.
De massa’s water spatten schuimend
tegen de pieren als een fontein
een kracht vaak niet te evenaren
veel soms vernielend in haar zijn.
Men schuift de planken op de kade
tussen de gleuven als een borg
zandzakken om de vloed te keren
de dijken blijven steeds een zorg.
De waterkeringen gaan sluiten
zodat het vrije spel van wind
en water niet teveel jongleren
maar hier een goede weerstand vindt.
Zo kan het stormen in het leven
ook dan moet veel zijn gedicht
om als aanvaarding ons te geven
en zo de schade wordt verlicht.
th.