tranen, ze vallen op de grond,
tranen, om die ene open wond.
tranen, van verdriet in mijn leven.
tranen, die me geen houvast kunnen geven.
geen houvast voor morgen, ook niet voor vandaag,
geen houvast in heel mijn leven het is als een plaag.
geen houvast voor toekomstbeelden,
geen houvast voor woorden die heelden.
geen woord kan beschrijven wat ik bedoel,
geen woord kan omvatten hoe ik me voel.
geen woord dat past bij mijn verdriet
geen woord dat goed is, nee dit kan ik niet.
ik kan zo niet verder, ik kan zo niet door,
ik kan zo niet leven, het voelt alsof ik hier niet hoor
ik kan zo niet praten, het doet me te veel pijn,
ik kan zo niet praten, tot jij weer hier zal zijn.
Als jij weer terug bent, heb ik weer een leven
als jij weer terug bent, hoeven we niks op te geven.
als jij weer terug bent, kan drogenmijn traan.
als jij weer terug bent, kan mijn leven verder gaan.
Als mijn leven verder gaat, is het met angst gedaan
als mijn leven verder gaat, zal ik sterker in mijn schoenen staan.
als mijn leven verder gaat, is de traan verdwenen
als mijn leven verder gaat, is alles een droom geschenen.
een droom, om uit te ontwaken,
een droom, op het witte schone laken.
een droom, dat het een droom mocht zijn
een droom, zodat het over was met alle pijn.