Gouden lanen…….
Dit jaar geniet ik van de kleuren
zoals de herfst die volop toont
alsof een hemelschilder troont
om alles op te fleuren.
Is het de eik, is het de beuk
alles heeft zich een tooi gemeten
konink’lijk pronkend, toch versleten
doch niettemin zo boeiend leuk.
De lage zon doorstraalt die pracht
tot vlammend bos, verlichtend lavend
dit kleurenspel werkt heel verslavend
tonend zo kort haar volle kracht.
’t plaveisel van ‘t gevallen blad
dempt onze schreden in haar dragen
het bruin geel groen schept ons behagen
in het voor ons gestrooide pad.
De lanen kleuren goud behangen
elk blad is als doorschijnend licht
dat waardevol haar sappen dicht
om onze blikken zo te vangen.
Als ’t sterven toch zo mooi kan zijn
gaan wij in deze tooi ontwaren
hoe wij dood…leven ooit verklaren
als Goddelijke zonneschijn.
th