De verlaten akker
als de dag
buigt naar de zon
en de aarde
de hemel kust
zoekt de schaduw
traag haar weg
over reeds
gerooid veld
dat verlangt
naar stilte,
een geborgen rust
en vormt de herfstige kilte
in de groeiende duisternis,
langzaam spreidend,
een deken van droefenis
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, november 01, 2007 17:54 |
| we zitten midden in de herfst de bomen zijn geel en rood verkleuren en we plukken de laatste bloemen de herfst dat is het jaargetijde van stilte de stilte in uw leven zoek de stilte die bezielt hoe gek het ook klinkt het lijkt wel een deel van ons leven te zijn | |
| switi lobi: | Dinsdag, oktober 30, 2007 22:23 |
| Ik heb stil genoten... van een heerlijke sfeer! Dikke kus Liefsliefs, switi lobi |
|
| lonely 1: | Dinsdag, oktober 30, 2007 21:51 |
| prachtige herfstsfeer, die stilte en ook die kilte, beiden laten droefheid leven in een hart, zo heb ik het gelezen:) liefs, hilde |
|
| Hilly N: | Dinsdag, oktober 30, 2007 20:45 |
| Het wonder van de zon waarmee de dag begon. De oogst is binnen voor de winter zal beginnen. Zon verweven in een schaduwgloed. Stille stilte voelt soms gewoon goed. Zo''n mooi beeld zie ik voor me bij het lezen. Lieve groet, Hilly |
|
| honingbijtje: | Dinsdag, oktober 30, 2007 18:06 |
| Ik vind het geweldig en juist de kilte geeft kracht aan de droevenis, aan het voorbijgaan. liefs honingbijtje |
|
| Lars V: | Dinsdag, oktober 30, 2007 17:55 |
| - vervolg 2 van de reactie - (dit het laatste deel, beloofd): Wat ik nog wou zeggen: Tenzij je die plotse ommekeer in de stemming van je gedicht bedoeld hebt, dan zwijg ik stil. :) Het kan natuurlijk ook aan mijn gevoel liggen dat ik het zo ervaar.. Eindconclusie: Ik heb alleen maar bewondering voor dit stukje poëzie en wou dat ik zulke sfeervolle beelden kon scheppen. groet! |
|
| Lars V: | Dinsdag, oktober 30, 2007 17:52 |
| - vervolg van de reactie - (ik kreeg niet alles gezegd binnen de grenzen van het voorziene kadertje :)): Een opmerking misschien om mee af te sluiten (als ik mag): Het woord "kilte" vind ik hier minder passen. Ik kreeg bij het hele gedicht een gevoel van warme herfstkleuren, een zwak maar toch voelbaar zonnetje, een zekere geborgenheid in de donkerende dagen.. En dan is er plots kilte in de laatste strofe. (al past het wel mooi bij "stilte") |
|
| Lars V: | Dinsdag, oktober 30, 2007 17:47 |
| Dit, dit vind ik een heel mooi schrijven. Echt waar. Een volmaakt totaalbeeld op het eerste gezicht. Het gedicht ademt zodanig veel sfeer uit dat je de afzonderlijke woorden nog amper in een zucht hoort voorbijgaan. Een goed doordacht en opgebouwd geheel op het tweede gezicht. Zinsnedes die op zich ook sterk staan, zorgvuldig gekozen woorden die niet alleen in het plaatje passen maar ook elkaar aanvullen en een eerder subtiel gebruik van rijm. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||