Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
mijn sokken
Want je ogen
zijn zo verandert
door de loop
van de tijd,
de loop
van de regen
die je voortduwt,
je tegenhoud,
of verlangen laat.
Ja, je ogen,
verlang naar iets,
dat waaheid is geweest,
ooit,
hoe lang geleden.
Ik heb jou
overgenomen,
ik hoop dat
ik mezelf weer ben.
Het lange gras
-daar is 't weer-
kietelt niet meer,
maar prikt,
onmogelijk.
Je handen,
die heb je zelf nog,
je ringen,
die heb ik.
Vergeef mijn
doodgewaande
brieven en woorden,
het wolkendek
is mij iewat te dik.
Blootgegeven,
onder de lakens
welteverstaan.
Mijn sokken.
Reacties op dit gedicht
Nemesis vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
into
:
Zondag, oktober 21, 2007 14:40
sterk
Over dit gedicht
Auteur:
Nemesis
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
21 oktober 2007
Thema's:
[Delen]