In oneindigheid verbonden…
Zijn einde vormt
een herboren begin
waar eens de band vervaagde
hechten vrienden
zich wederom in de kring
In oneindigheid verbonden
met eer en kracht
't leed delend
onze held herdacht
Het verleden
dragen we de toekomst in
samen strijdend
samen weer lachen
zijn einde is niet het einde
vormt juist
een herboren begin…
| Marousia: | Zaterdag, oktober 20, 2007 21:38 |
| Een ware pracht, subliem in woorden. Liefs van Marousia | |
| MayadeBij*: | Dinsdag, oktober 16, 2007 03:14 |
| mja.. een kwestie van je pink inhaken ;) kus. | |
| christina: | Maandag, oktober 15, 2007 23:58 |
| weet je ik zeg altijd bij ieder afscheid worden herinneringen geboren liefs en sterkte scorpio christa |
|
| honingbijtje: | Maandag, oktober 15, 2007 22:52 |
| Dit is prachtig. "Indien de graankorrel sterft, brengt zij veel vrucht voort" liefs honingbijtje |
|
| red one: | Maandag, oktober 15, 2007 22:42 |
| Wauw! Dit is mooi! graag gelezen, liefs |
|
| Marousia: | Maandag, oktober 15, 2007 22:24 |
| Ik ben enorm ontroerd door dit schrijven, de herinnering, Paul heeft het al gezegd. Dus ik sluit me bij zijn woorden aan. Liefs van Marousia | |
| Paul de Bruyn: | Maandag, oktober 15, 2007 21:21 |
| In hechtheid gevangen wordt het draaglijk gemaakt. Neen, niet opzij gezet, maar op een sokkel gezet. Uit respect, herinnering aan het mooie van toen. Onthoud en altijd wanneer je terugdenkt zal ''t met verdriet, maar ook met een lach zijn... Paul |
|
| Auteur: xavion | ||
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||