Bloemen song
immer word ik geroepen
in tederheid door
stemmen der natuur
ik lijk een vallende ster
vanuit het blauw
op het groene wereldse
tapijt
lijkende als vrouw
der elementen
de ontvangenis der winters
en geboorte schenkende
aan de lente
rustende in der schoot
des zomer
slapende in het bed der herfst
in het ochtendgloren
herinig ik mij met de bries
ter aankondiging van licht
in avontuur herenig ik mij
met den vogels
in het bed des lichts in vaarwel
als omhelzing omarm ik
lome ogen der nachten
ontwakende in der starende zon
de enige oog der dag
ik ben de gift der geliefden
in herinnering aan dat ene
moment van geluk
ben de laatste gift der
levende doden
ben immers vreugde en verdriet
doch ik kijk op
om het enige licht gewaar
te worden
kijk nimmer neder
om mijn schaduw te zien
dit is immers de wijsheid
die de mensheid zou moeten leren
zich mee te laten voeren
in de song der bloemen
Marousia met liefs
xavion: | Maandag, oktober 15, 2007 23:20 |
:) | |
no-more-less: | Maandag, oktober 15, 2007 22:56 |
heb je er al een melodietje bij? ;) sweets, Jan |
|
Klaes: | Maandag, oktober 15, 2007 21:56 |
een ware schoonheid word hier bezongen leafs/klaes |
|
appelboom: | Maandag, oktober 15, 2007 21:56 |
Woorden van goud in een geheel van pracht lieverd... Liefs en een warme knuffel, Vicky |
|
lommert: | Maandag, oktober 15, 2007 20:19 |
nog steeds bloeit hier de ''witte '' ...dit is graag gelezen liefs van mij willem |
|
Hilly N: | Maandag, oktober 15, 2007 20:02 |
Schitterend Marousia en die rood erbij, een plaatje samen. Lieve groet, Hilly |
|
Mrs Flintstone: | Maandag, oktober 15, 2007 18:46 |
O wat mooi en beeldend weer lieve Marousia! Echt prachtig! Liefs van Wilma |
|
Quicksilver: | Maandag, oktober 15, 2007 17:47 |
wauw this is a nice, beautiful flowersong... i like it very much lieve marousia...with red rozes.. a beauty... mijn liefs,knuffel dicky |
|
Meisje met het hart*: | Maandag, oktober 15, 2007 16:28 |
Mooi. Hele heel mooi gedicht! :) Liefss |
|
Dwergje: | Maandag, oktober 15, 2007 16:27 |
wauw:) dit stuk prachtig hoe je het neer laat komen ik ben de gift der geliefden in herinnering aan dat ene moment van geluk ben de laatste gift der levende doden ben immers vreugde en verdriet mooi dit :) liefs-xxx-Dwergje |
|
Fairouz: | Maandag, oktober 15, 2007 15:34 |
Ja ik ben het met Co eens, dat plaatje geeft je gedicht een gezicht !! Mooi...Fairouz | |
conan: | Maandag, oktober 15, 2007 15:34 |
een roos , de bloem waarin je eeuwigheid ziet in de vergankelijkheid....haar lied haar geur overleeft haar bestaan en zingt het onze.. lizefs conan*** |
|
rovago: | Maandag, oktober 15, 2007 15:24 |
Een prachtlied. Liefs. Roger |
|
Windwhisper: | Maandag, oktober 15, 2007 15:12 |
een plaatje met het plaatje erbij liefs Cobie |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 15 oktober 2007 | ||
Thema's: |