De dame werd onwel
ze zat aan een vierpersoons tafel
de vrouw van tachtig jaar
mijn rug en die van deze dame
raakten elkaar
ze had mooie witte haren
een zonnebril voor 't felle licht
binnengekomen met een rollator
over haar schrijf ik dit gedicht
haar dochter bestelde capuchino
en zo werd 't geserveerd
opeens riep de dochter nogal luid
"Mam", is er iets verkeerd?"
Ze was onwel geworden
't gezichtje nu krijtwit
ik voelde haar klamme handjes
de dochter rood verhit
oh God, riep ze geschrokken
Mam, wordt wakker, alsjeblieft
ik haalde natte doeken
en water inclusief
het was een consternatie
daar in die koffietent
en mensen doen niets dan kijken
als was het een evenement
De dochter zo geschrokken
belde alarmnummer 1-1-2
haar pols klopte heel zachtjes
en ziekenbroeders namen haar mee
als haar hart he zou begeven
zo sprak ik mijzelve toe
zou ik haar reanimatie geven
dacht natuurlijk ook direct
aan mijn lieve eigen Moe
Jannie
13-10-2007