Een ongemakkelijk gevoel
Als een blok in m’n maag
Word ik wel geaccepteerd door jullie?
Dat blijft de grote vraag
Die rare vragen aan hem
‘vergooi je je toekomst niet’
Wat denken jullie zelf nou?
Hopen jullie dat hij niets in me ziet?
Ik voel me niet op m’n gemak
Wat duidelijk wordt in m’n gedrag
Mijn blik staat strak
En op mijn gezicht slechts een flauwe lach
Ik wil dat jullie me eens accepteren
Zonder vooroordelen beginnen
Om eens een gezellige sfeer te creëren
En dat koude gevoel te overwinnen
Hij merkt het aan mij
Maar ik kan het gewoon niet zeggen..
Dat je het gevoel hebt dat zijn ouders je niet mogen
Is lastiger dan je denkt, om uit te leggen...