Het is nu enkele dagen weer geleden
Dat ik je in mijn armen voelen mocht
Het lijkt zo ver in het verleden
Dat ik mijn hart en ziel verkocht
Mijn leven lijkt wel voorbijgevlogen.
Toen je me zij dat er een ander was
Hoopte ik dat je me had voorgelogen
Hoewel ik wist dat jij voor mij niet was
Nu is het voorbij, gisteren is niet meer
En voor morgen, dat bestaat nog niet
Dus denk ik nu vandaag en keer op keer
Hoe zing ik nu mijn wanhoopslied
Grote woorden, ze zijn niet aan mij besteed
Je snaren bespelen, dat wil ik echt niet doen
Maar waar naartoe met dit vreselijke leed?
Mijn hart roept: geef mij een laatste zoen!
Jij kan het niet horen, misschien wel voelen
Maar ik moet je laten gaan, met grote tegenzin
Het is enkel, dat mijn hart niet valt te koelen
Dus hoop ik stiekem, dat ik toch nog overwin
Had je me maar gekwetst, me diep vernederd
Maar aan mijn haar getrokken, een klap verkocht
Met scherpe woorden, mijn ziel belegerd.
Maar met liefde heb jij een afscheid gezocht
Auteur: Freyer | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 09 oktober 2007 | ||
Thema's: |