De pijn,het gemis,en niemand die mijn gemis begrijpt,het verlies en de dingen des levens door elkaar,niets,niemand,wat elk ander gevoel je hart raakt deze gaat door merg en been,het niet mogen en het niet kunnen,toch verlang je naar wat misschien te grijpen valt maar je toch enkel dieper steekt,dieper zoals een mes draaiend in een diepe wond,langzaam word de wond groter tot je ze niet meer voelt en je je eigen lichaam laat gaan,dieper in het dal waar je komen zal,daar eindigt het,daar waar niks is!