Wat me eens zo lief was
moest ik
noodgedwongen laten gaan
terwijl ik er helemaal
niet klaar voor was
kwam de dood op mijn weg te staan
alleen nam
hij mij niet mee
maar koos mijn broer en zus
verdriet kwam
en beheerste mijn leven dus
en als ik mijmer dan
over jullie zo mooie gezellige groene wei
vraag ik mij soms af
waarom hij mij niet nam
ja deze vragen
spoken soms door mijn hoofd
‘k voel me dan wel laf
want mijn geluk is zeker
niet leeggeroofd
maar toch worstel ik sporadisch met de vraag
“wie is er nu beter af ?
Marousia: | Woensdag, oktober 03, 2007 20:48 |
Ontzettend herkenbaar. ben geraakt. Liefs van Marousia | |
Quicksilver: | Woensdag, oktober 03, 2007 18:06 |
oh..dit grijpt mij naar de keel..inmiddels meerdere gedichten van je gelezen....vergeef mij ik wist het niet... al mijn liefs,dikke knuffel en kus,dicky |
|
lisssy: | Woensdag, oktober 03, 2007 17:19 |
ik weet niet wie er beter af is, in elk geval is het wel begrijpelijk en zal je er door heen moeten komen. sterkte. liefs liss | |
switi lobi: | Woensdag, oktober 03, 2007 13:54 |
Hm...ik herken dit wel. Dikke omarmende knuffels, liefsliefs.. switi lobi |
|
Auteur: K@trien | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 03 oktober 2007 | ||
Thema's: |