Ik loop door gangen
Eindeloze gangen
Op sommige punten worden ze belicht
En heb ik wazig zicht
Overal zitten deuren
In een hele boel sombere kleuren
Elke deur waar je doorheen gaat
Komt weer een nieuwe gang
Het maakt me bang
Ik begin te rennen
Steeds harder en harder
Ik kom bij een deur
En daarna een ladder!
Ik begin te klimmen
Het duurt steeds langer
Ik kom maar niet aan het eind
Ik ga weer terug
Maar ik kom niet op de grond
Ik kom bij een gang
Maar hij is rond
Het lijkt alsof de muren krimpen
En daar ren ik dan
Op mijn gympen
Ik ren en ren
Opeens houd de gang op
Ik ga door een van de deuren
En bedacht bij me zelf wat er ging gebeuren
Ik maakt de deur snel open
Meteen kwam er een felle straal van licht
Ik deed snel de deur weer dicht
Maar ik wil toch wel naar binnen
Dus ik doe de deur weer open
En stap naar binnen
Het is een grote witte ruimte
Helemaal wit
Ik zie een gezicht
En dan nog een
Het is die van mij
Ik word blij
Ik denk eindelijk weer zicht
Opeens klapt de deur dicht
Het word weer donker
Ik ga door een soort tijd tunnel
Lijkt het wel
Ik zit opeens voor mijn raam
En wie zag ik daar buiten staan?
Mezelf
In het zelfde gewaad
Als wat ik in de witte kamer had gedraagt