ongetemde gevoel
Jij die nog steeds mijn gedachten dominineerd,
Vol kracht verzettend tegen mijn gedachtens en gevoel voor jou,
Met die realistisch kijk hou ik mezelf voor dat niets kan en mag zijn
Allebei bevinden wij ons op een verschillend pad ,
Paden die elkaar waarschijnlijk nooit zullen kruizen.
Al genoegen nemend met dat treedje lager,
Met een mooie vriendschap die ik koester,
Afgeschermd met en schild sluit ik mijn af
die ongetemde vlam in mijn hart,
Die soms opspeeld als ik zie ,spreek of aan je denk.
Een moeilijke te doven vlam,
Die mijn keer op keer laat zien dat ik mezelf voor gek hou,
Te denken dat ik deze vlam in mijn hart blussen of doven kan,
Jou te doen vergeten en niet meer dat gevoel van houden van.
Dat gevoel van houden van jou,
Dat gevoel van bij jou willen zijn
Het gevoel van missen als ik je even niet spreek
Dat diep gekoesterde gevoel van mijn
en wellicht nooit wat zou wat kunnen zijn
Neem ik genoegen met situatie zoals is,
Als jij maar een deel van leven uitmaakt
en onze vriendschap er is.
Lyric by Moon
17 Juli 2007