ergens aan het water
speelt de regen met mijn huid
de wind blaast door mijn botten
mijn vingers krom en koud
ergens aan het water
dwalen mijn gedachten
zeven stenen werp ik van me af
kringen overlappen
ergens aan het water
zoek ik naar een antwoord
maar nergens sterren aan de hemel
of donker dat me omsluit
ergens aan het water
verlang ik naar wat koffie
geborgenheid en rust
en wacht tot de ergste storm wat is gesust
ergens aan het water
mijn wereld word overwoekert
en dan is er het water
dat mij in stilte omsluit
Ergens aan het water
zoek ik het vlakke water
de spiegeling van mijn beeld
dieper dan diep zoek ik
een ziel die nooit verveeld
ergens aan het water
zoek ik het stromende water
de snelheid in een hoge waterval
de kletterende levensweg
maar de eerlijkheid bovenal
ergens aan het water
zoek ik het rimpelloze water
en komt er soms even een vallende steen
verstoord een tijdje het oppervlak
maar wordt weer even glad als hij verdween
Mijn dorstig hart zoekt het water
En drinkt het leven met volle teugen
Laat zich wassen en schonen
Zonder spijt of enige leugen