Starend naar een steen bij de plek waar jullie rusten,
niet zomaar slapen, niet zomaar welterusten.
Voorgoed bij ons vandaan,
voorgoed gedaan met jullie aardse bestaan.
Wat een paar stenen al niet kunnen zeggen,
het in een paar woorden proberen uit te leggen.
Het gemis, het verdriet en de pijn,
nooit meer als gezin samen zijn.
Een paar stenen, zo mooi, als eerbetoon aan jullie vieren.
Een paar stenen die ons zo pijnlijk doen herinneren aan het feit dat jullie nu de hemel sieren.
Vier mensen, die hier op aarde geen echte kans hebben gehad,
maar wel vier bijzondere mensen die een speciale plek hebben in een ieders hart.