Uitzicht
Kijk met mij mee...
Hoe de oude zee in eindeloze cadans
voert tot een mooie minnedans.
Hoe golven keer op keer
zich nedervlijen op dit
stille en verlaten strand.
De avond valt en van heel ver weg
daalt een donker wolkenkleed.
'T bedekt de baai en een klein fregat
op weg,
naar die oude havenstad.
Zie, hoe het schip langzaam nadert
haar witte boeg snijdt
door't blauwe water.
Nog even, en alles sluit
in een ondeelbaar moment,
als een klein en stil theater.
© sjoerd haxe
Reacties op dit gedicht
| nadia caroline: | Woensdag, oktober 31, 2007 13:42 |
| Deze is werkelijk prachtig! | |
| honingbijtje: | Maandag, september 24, 2007 20:22 |
| Geweldig mooi natuurgedicht met een sensuele ondertoon. liefs honingbijtje |
|
| sensi: | Maandag, september 24, 2007 19:48 |
| Een paar keer gelezen, en nog eens, en nog eens .. Méér dan mooi geschreven!! Liefs |
|
| lexx: | Maandag, september 24, 2007 17:56 |
| Mooi gedeisd stukje! :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: sjoerd haxe | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2007 | ||
| Thema's: | ||