De nacht verlorenVer weg, dichter samen wiegend. Eenweg niet gekend... Een gedachte, hetbegin, geen vaste bodem. - Maar zeis er - Altijd... Een stilte, het ruisenvan de wind. Een leegte.. -Alleen-Alles steeds verder weg, nooit meer.
kerima ellouise: | Vrijdag, september 21, 2007 15:18 |
en toch ...bovenop die leegte groeit en groeit een nieuwe, sterkere wereld... nooit meer...komt niet meer...iets nieuws...wel... erg erg mooi geschreven ! liefs kerima ellouise |
|
lexx: | Woensdag, september 19, 2007 17:25 |
Samen wiegend - zo moet het zijn :) Fijn werkje! x | |
David Matser: | Woensdag, september 19, 2007 17:20 |
Wauw, prachtig dit! in stilte gelezen. liefs, David |
|
red one: | Woensdag, september 19, 2007 16:12 |
ik heb er ook weinig van gemerkt hoor, :) oh missch ben ik wat wijzer geworden (zou kunnen :p ) |
|
red one: | Woensdag, september 19, 2007 15:57 |
hoe voelt dat nou 22 te zijn ? :P:P | |
red one: | Woensdag, september 19, 2007 15:56 |
prachtig dit Roosje... liefs redje |
|
lonely 1: | Woensdag, september 19, 2007 15:53 |
eenzaam droef, maar ook heel erg mooi, liefs, lonely 1 |
|
maanwolf: | Woensdag, september 19, 2007 15:44 |
mooi geschreven heel mooi liefs *~-maanwolf-~* |
|
honingbijtje: | Woensdag, september 19, 2007 15:40 |
schitterend. liefs honingbijtje |
|
Auteur: Roo$je | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 19 september 2007 | ||
Thema's: |