Laat ons
Laat ons vanaf hier
de wereld bereizen
onze gedachten dwalen
over de vele continenten
om daarna
monnik te zijn
en te overdenken
hoe onze levenswandel was
want wie liefheeft
zwijgt in de najaarstuin
vangt nog een late vlinder
liefkoost hem als kind
in beide handen
en weet als alles verdort
blijft er niets meer over
laat ons hier zoeken
naar de rustplaats
voor verdwaalde vogels.
Edith Oeyen
de wereld bereizen
onze gedachten dwalen
over de vele continenten
om daarna
monnik te zijn
en te overdenken
hoe onze levenswandel was
want wie liefheeft
zwijgt in de najaarstuin
vangt nog een late vlinder
liefkoost hem als kind
in beide handen
en weet als alles verdort
blijft er niets meer over
laat ons hier zoeken
naar de rustplaats
voor verdwaalde vogels.
Edith Oeyen
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Dinsdag, september 18, 2007 16:29 |
| geweldig mooi. liefs honingbijtje |
|
| MayadeBij*: | Dinsdag, september 18, 2007 15:00 |
| fijn geschreven! kus. | |
| yellow: | Dinsdag, september 18, 2007 14:37 |
| knap | |
| Veruniek: | Dinsdag, september 18, 2007 14:23 |
| Mooi :-) | |
| no-more-less: | Dinsdag, september 18, 2007 13:18 |
| mooi geschreven, al proef ik wel een droevige ondertoon, zoekend naar de rustplaats voor verdwaalde vogels sweets, no-more-less |
|
Over dit gedicht
| Auteur: edith oeyen | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2007 | ||
| Thema's: | ||