Het is donker en stil om me heen.
Ik word hier gek.
Ik sta te schreeuwen, HELP HELP MIJ.
Maar ik hoor alleen
een klein geniepig lachje.
Mijn hande zijn kapot van het slaan.
Waarom laten jullie mij niet gaan.
Ik zie een licht.
Maar ik kom er niet bij.
Ik val, en val voor een mes.
Ik grijp de mes.
Ik schreeuw,
ALS JULLIE MIJ NIET VRIJ LATEN,
DAN LAT IK MIJ EIGEN WEL VRIJ.
De mes glimt nu voor mij gezicht.
Ik haal nog één keer diep adem.
Ik neem afscheid in mij gedachten
en steek de mes dwars door mij hart.
Ik word waker.
Ik zie dat ik weer terug ben
bij het begin.