Waarom moest het zo gaan

Zo, op deze manier

Ik was blij met jou bestaan

Ook al ben je nu niet meer hier

Vijf september tweeduizendenzeven

Op die datum ben je van de wereld gegaan

Meer kon je lichaam niet geven

Jammer dat het toch zo moest gaan

In het begin ging het redelijk goed

Maar toen ging het slechter, plots

Je was altijd lief en zoet

Ik was trots op je, beretrots

Je viel

En alles ging achteruit

Ik dacht al dat het me opviel

Ik moest veel huilen, heel luid

Je kon alleen nog maar zitten

En kijken en praten

Tv kijken en pitten

Ik kwam vaak op bezoek, toen gingen we bijpraten

Een wond op je onderrug

Die alles verpeste

Je ging steeds meer achteruit, heel vlug

Je was een leuke opa, de beste

Je kon alleen nog maar liggen

Het ging steeds slechter

Je ziet nou geen biggen

Je gaf niet op, je was een vechter

Ik zal je vreselijk missen

Allerliefste, allerbeste opa

Ik zal ze nooit vergeten, onze gebeurtenissen

Dag allerliefste opa

woensdag 5 september 2007, half 6

rust zacht allerliefste opa(L)