Een eeuwige stilte
Als de avond valt,
Durft ze haar gevoelens te tonen,
Starend in de speigel,
Twee ogen, zoveel angst.
Niemand om zich aan vast te klampen,
Terwijl ze het wel nodig heeft,
Ze wil niks weten van de toekomst,
De angst in haar ogen,
Word steeds erger,
Tot ze er op een dag niet meer tegen kan,
Ze voelt zich radeloos,
Weet niet meer wat ze moet doen,
Na een tijdje,
Word het stil in haar hoofd,
Een eeuwige stilte..
Durft ze haar gevoelens te tonen,
Starend in de speigel,
Twee ogen, zoveel angst.
Niemand om zich aan vast te klampen,
Terwijl ze het wel nodig heeft,
Ze wil niks weten van de toekomst,
De angst in haar ogen,
Word steeds erger,
Tot ze er op een dag niet meer tegen kan,
Ze voelt zich radeloos,
Weet niet meer wat ze moet doen,
Na een tijdje,
Word het stil in haar hoofd,
Een eeuwige stilte..
Reacties op dit gedicht
| dark_fairy: | Vrijdag, september 07, 2007 17:58 |
| mooi geschreven als het over jou gaat dan sterkte |
|
| CharmingAngel: | Vrijdag, september 07, 2007 17:06 |
| Mooi gedicht, vol emotie. | |
| no-more-less: | Woensdag, september 05, 2007 23:46 |
| er is altijd Iemand die voor en op je wacht sweets, no-more-less |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dream.about.you | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2007 | ||
| Thema's: | ||