De schildering
in het blauwe der lucht
en het groen der wouden
van wie is de hand
die de gloed schilderde
toen winden sliepen
wat was het die hen
aanzette tot het waaien
hij is verloren in het hart
in kooien der natuur
gevonden in de geest
waar men de gedachtes
op bouwt
in een patroon van groeiende
bloeiende bloemen
is hij verweven
in het oneindige net
van sterren gevangen
in schoonheid van de man
en vrouw
in delach van een jongen
en het blozen van een meisje
de hand die jupiter laat spinnen
door de hemel
zijn gewoontes gespandeerd
in een mode krul
daar is immers zijn werk
en sluiers van schaduwen
het is hij in licht
leeftijdsloos en onsterfelijk
in de nacht daalt zijn schaduw neder
duisternis is immers nooit blind
dan zou je inmens en alleen zijn
doch het licht vervult het hart
vol liefde
Met liefs van Marousia
lommert: | Donderdag, september 06, 2007 22:09 |
zit gelijk aan een spinnenweb te denken waarvan de draden een prachtige melodie vertolken..zomaar die fantasie kwam op..prachtig gedicht;) liefs willem |
|
honingbijtje: | Woensdag, september 05, 2007 02:48 |
Als toverpoeder laat je de woorden en beelden leven. heel mooi. liefs honigbijtje |
|
Klaes: | Dinsdag, september 04, 2007 21:33 |
jij in je eigen decor,hoe jij de kleuren van het palet weergeeft in een strooilicht van hoogglans Dichteres Chapeau ! leafs/klaes |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 04 september 2007 | ||
Thema's: |