Ik kan niet geloven
Dat ik het zo ver heb laten komen
Het was net of zij mijn vuur liet doven
Oh, zag ik het maar eerder
Ik zei dat ze kon gaan
Want na alles
Wat ze mij heeft aangedaan
Wil ik haar niet meer zien
Ik kan het niet geloven
Dat zij niet tegen mijn geluk kon
Dus daarom heeft lopen bekokstoven
Tussen mij en mijn vriend
Alles is nu over
Met m`n vriend en vriendin
Ik wil nooit meer praten, daarover
Omdat het me veel te veel raakt
Wat m`n vriend toen zei,
Ik zal het nooit vergeten
Het maakte me zo blij
Die vier allermooiste woorden:
‘Ik hou van jou’
| m00n: | Dinsdag, februari 12, 2008 20:43 |
| erg mooi. weet niet wat ik moet zeggen. alleen je bent niet alleen...maja soms voelt dat wel zo:( | |
| hollow: | Maandag, september 03, 2007 16:40 |
| ik snap jou, want mijn vriendin dook het bed in met mijn vriend. ik lag ernaast op een matras te slapen. wat mensen kunnen vergeten van een ander is onvoorstelbaar! | |
| xMeisjee: | Zondag, september 02, 2007 12:23 |
| Mooi verwoord, Sunset in gedichten bestaan geen fouten, want ze schrijft uit zichzelf. Niet iedereen zou het dan precies begrijpen. Maar de schrijfster wel. En die heeft het prachtig verwoord.. Sterkte, |
|
| sunset: | Zondag, september 02, 2007 10:37 |
| Het door elkaar plaatsen van verdriet en blijheid, zonder aan te geven wat je nu eigenlijk wilt zeggen, maakt het moeilijk om dit voelend te lezen. Jammer. Groetjes, sunset PS: Misschien de laatste strofe hier weglaten en gebruiken voor een nieuw en ander gedicht? |
|
| Windwhisper: | Zondag, september 02, 2007 10:10 |
| Ja dan stort je wereld even in, even hoor...want je lijkt me sterk genoeg om ook dit weer te boven te kunnen komen....al schijnt het nu THE END OF THE WORLD voor jou sterkte en sta boven elk geroddel, wees wijzer hoor |
|
| Auteur: hate-it | ||
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2007 | ||
| Thema's: | ||