die eerste zon
brak het ijle en in de verte
zag ik de droom van het nieuwe
de geboorte
een ijsberg die water werd
een knop een bloem
en daartussen
iets dat ik mij niet inbeelden kon
ik werd de verrijzenis
en de steen
het hart van de wereld
klopte in mij
en ik streelde de zon
als mijn geliefde
ginds op de blauwe bergen
en lachte om de bomen
die haar wilden grijpen
groene scharrelaars
breekbaar als ongewonnen goud