Ik heb echt het gevoel dat ik helemaal val..
val in een diepte van men eigen pijn..
Het is echt zo ondraaglijk..
Het lijkt wel alsof ik rondzweef en elke keer toch steeds weer in een dieper gat val..
ik kan deze pijn echt niet meer verdragen..
maar toch steeds moet ik blijven doorzetten.
Ze blijven maar verwachten dat ik overal door geraak
Ik wil niks liever dan gewoon dood zijn, echt weg zijn ..
Begrijpen kunnen ze het wel maar me laten gaan dat mag ik niet verlangen.
Ik begrijp het allemaal niet, ik wil dit zo graag
maar je geeft teveel om me zeg je dan..
Waarom zeg ik nu niet gewoon foert tzal mij wat kunnen schelen wat julie zeggen of denken ik heb pijn , ik ga weg .
Want ik geloof er toch allemaal niks van je kunt toch niet omzo iets als ik geven wat het nog niet eens waardig is een mens te noemen..
ik voel me zo waardeloos..
Echt helemaal niks waard. Ik denk ook steeds maar dat ik al die pijn verdien.
ach wat maakt het ook uit wat ik denk niet dat het belangrijk is ofzo..
Het is gewoon niet belangrijk..
Ik ben gewoon niet belangrijk..
ik blijf maar rond draaien in die eindeloze diepe cirkel
van pijn,
Ik voel zeker wel dat men lichtje zachtjes maar zeker wel aan het uitdoven is..
mijn kaars is echt bijna uit dus waarom laten julie me toch niet gaan ,
waarom begrijpen julie allemaal niet dat ik niet meer kan..
En uiteindelijk heeft toch niemand me nodig dus waarom toch ?! Waarom zegt er toch niemand ga maar je hebt gnoeg geleden..
Ik begrijp het echt allemaal niet meer..