Zwarte schaduw
schaduwen vallen
boven hoge linden
hoog uitstekende
over een grote muur
in contrast met de
zuidelijke lucht
het getij als duisternis
overweldigden
de velden gelegen
om ons heen
doch de nacht is eerlijk
en overal overspoelt
een warme nevel de lucht
der sterrenhemel
snelle passerende vogels
met gespreide vleugels
op hun vlucht
door een dauwige atmosfeer
zoekende naar een zuidelijk
land
horende het geschreeuw
ver boven ons
de sounds in vlucht
niet afkomstig van
van vleugels der
vogels
het zijn krachten
der songs van de poeeten
murmelende in plezier
pijnen en fouten
het geluid van
verstrengelde woorden
vallende in onze wereld
van dag en nacht
in zwarte schaduw
Marousia met liefs
Lily Parker: | Donderdag, augustus 23, 2007 20:57 |
zeer mooi weer Marousia.. Met liefs Lily xxxxxx |
|
happiness.: | Donderdag, augustus 23, 2007 19:12 |
prachtige beschrijving van het leven.. weer knap verwoord. xx kus p.s; ik schrijf gewoon telkens mijn verdriet weg.. vandaar bijna alleen maar droevige gedichten. want ik kan ook wel eens vrolijk zijn hoor =) enkel dicht ik dan niet zo snel. |
|
lommert: | Donderdag, augustus 23, 2007 19:04 |
het is een wereld die je beschrijft die ik niet omvatten kan.....maar welzeker kan van genieten...je legt gevoelens neer die je inner vertaalt in onbegrijpelijkheid.....ik mag aantippen met vingertoppen gestrekt op mijn tenen..en dan noch;)ja prachtig gedicht... liefs van mij willem |
|
jasmienschrijft: | Donderdag, augustus 23, 2007 18:51 |
je creëert een prachtige nachtelijke geheimzinnige sfeer. Liefs, Jasmien |
|
Klaes: | Woensdag, augustus 22, 2007 23:52 |
pure poëzie.. leafs/klaes |
|
sb lavandula: | Woensdag, augustus 22, 2007 22:42 |
ook een goede avond, weer een schoon gedicht, ben zelf een beetje leeg, liefs van mij hans | |
Mrs Flintstone: | Woensdag, augustus 22, 2007 22:34 |
Heel mooi Marousia, graag gelezen! Een visje heb ik gisteren maar laten doodgaan (type van euthenasie!) de andere 5 zien er veel beter uit! Liefs van Wilma | |
Oxygénée: | Woensdag, augustus 22, 2007 22:08 |
Je spreekt onuitgesproken woorden, doch lijkt het alsof je sommige woorden wel 1000 x hebt uitgesproken...Ik weet niet welke inkt je gebruikt, maar het lijkt erop dat je pen zijn eigen weg wijst, alsof het zo vanzelfsprekend is zo''n knal van een gedicht neer te zetten... Liefs, Oxy |
|
honingbijtje: | Woensdag, augustus 22, 2007 21:16 |
En altijd op zoek naar het licht achter de schaduw. Weer heel bijzonder Marousia. liefs honingbijtje |
|
Tiskee: | Woensdag, augustus 22, 2007 21:14 |
Mijn reactie wordt ééntonig maar Ook deze is weer wonderschoon... liefs Tiskee |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 augustus 2007 | ||
Thema's: |