Brekende woorden.
Breken me. Maken me kapot.
Maar ik moet verder. Ik kan het wel aan.
Telkens opnieuw.. Breekt ze.
En toch steeds.. Lacht ze.
Als ze alleen is.. weent ze..
Een blik op haar brekend verdriet..
Het echte leven.. een intens verdriet..
Lachend staat ze daar..
Maar niets is minder waar..
Brekende woorden..
Overspoelen haar gedachten..
Dan zakt ze weer in elkaar..
Huilt ze. Ze kan het niet meer..
Een diepe Pijn. Zal het ooit anders zijn?