Verzamelde werken
Onlangs las ik de verzamelde werken
van Frederik van Berken,
die leefde van zijn geboorte tot aan zijn dood
en genoot van al wat de wereld hem bood.
Zijn literaire vruchten liggen zwaar op de maag,
met zijn zinnen graaft hij diep, zwaar en traag.
Aan de hemelpoort
riep Petrus: "Frederik van Berken? Nooit van gehoord!"
Frederik was geheel ontdaan
had geen zin meer in de hemel
en liep naar de maan.
Daar zit hij nu al jaren
naar zijn navel te staren.
Lezers en lezeressen, laat ons hem toeroepen
(het liefst in hele grote groepen):
"Frederik! Kop op!
Voor ons zijn je werken geen flop,
met jouw diepzinnige gedachten
komen wij na elke kater weer op krachten!"