Rolgordijn
We staan maar te kijken
nemen zee en einder op
de zon weerspiegeld
in de immense zee
De dagen leken op ramen
soms geboend een andere keer dof
die ons aantrokken
en zij die van het dak wegvlogen
We schuifelden door en door
legden een plaatje vast
de avond schemerde
en langzaam rolt zij het gordijn op
Reacties op dit gedicht
| sensi: | Maandag, augustus 13, 2007 08:29 |
| Inderdaad een mooi geschetst beeld! Lieve groet |
|
| lommert: | Maandag, augustus 13, 2007 07:44 |
| prachtig beeld zet je neer... stevige groet willem |
|
| lonely 1: | Maandag, augustus 13, 2007 00:39 |
| heel erg mooi; liefs, lonely 1 |
|
| ela: | Maandag, augustus 13, 2007 00:27 |
| Mooie overdenking van een voorbije dag. ( zo velen van jullie verblijven aan zee bedenk ik hier ). ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||