Ik klauterde in zonsondergang
de avond spreekt met zware stem
het klinkt alsof ik verder ben gereisd
mijn lichaam schaduwt tegen kloven pijn
terwijl mijn geest de waarden kent
van alle grenzen
hoongelach maakt eenvoud tot een brei van bedrog
en reikt niet verder dan de punt die wankel kaatst tegen
de gekruisigde zonsondergang - het leeft naast mij
het ademt zielsbedrog en bodemloze trots
mijn stem spreekt slechts tot de zachtste fluisteraars
en verwoord de zoektocht die ik voer op het water
van het steeds maar weer gestorven zijn
ik ben naakt en voel mijn mannelijkheid
met beide handen, het is het nu die ik daar zoek
en dat mij aardt naar de grond van het bestaan
elze
Cora (ZIJ): | Woensdag, augustus 15, 2007 19:07 |
ik ben naakt en voel mijn mannelijkheid met beide handen ja, waarom hebben we eigenlijk kleren? :D:D:D |
|
H.J.: | Maandag, augustus 13, 2007 22:49 |
dit is weer prachtig Elze. schitterbare poëzie. warme groet H.J. |
|
kerima ellouise: | Maandag, augustus 13, 2007 10:35 |
dit is zooooooooo mooi...elke zin is powezie... ''terwijl mijn geest de woorden kent van alle grenzen...'' hoe vaak kan men sterven binnenin de grenzen van het geestelijke...als de grond van het bestaan fluistert om het aardse schitterend dit ! liefs kerima ellouise |
|
Hilly N: | Maandag, augustus 13, 2007 08:43 |
Blijvend zoeken. Wat een plaatje. Lieve groet, Hilly |
|
lommert: | Maandag, augustus 13, 2007 07:03 |
prachtig...altijd weer op zoek;) stevige groet willem |
|
Windwhisper: | Zondag, augustus 12, 2007 22:57 |
Prachtig Elze...ik vind de juiste woorden niet....om nu te beschrijven wat ik voel bij dit te mogen lezen Dank je wel, dat je dit deelt Liefs Cobie slaap lekker |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 12 augustus 2007 | ||
Thema's: |