zilt van naaste
het besef leek nog immer mijlenver
toen hij zijn vader zag strijden
ondanks het trachten voor te bereiden
rustig in tijd en met aandacht
zijn ogen vulde met tranen
vol ongeloof en machteloosheid
vragend, zonder spreken
wetend er is geen antwoord
en al woei de wind met zon
de werkjas van mijn lijf
de mens in mij voelt nog
het zilt van naaste, nabij
Black Lord: | Maandag, augustus 06, 2007 17:21 |
Heftig zulke dingen. dikke knuf Q | |
Black Lord: | Maandag, augustus 06, 2007 10:42 |
:( | |
Quadesh: | Maandag, augustus 06, 2007 10:37 |
als zwijgen stilte breekt in woorden ongesproken voelt het hart kleine scheuren in mede voel van betrokkenheid behoed de ziel behoud de kracht warme knuf wim |
|
fortuna: | Maandag, augustus 06, 2007 01:07 |
slechts jij kan deze gevoelens beschrijven zoals je ze meemaakt. Je bent echt een gevoelsmens. Prachtig. Liefs |
|
switi lobi: | Maandag, augustus 06, 2007 00:36 |
Jij bent geknipt voor jouw beroep...omdat je een écht mens bent. Jij past de jas die jou van nature toekomt... Liefsliefs, switi lobi |
|
Rien de Heer: | Maandag, augustus 06, 2007 00:19 |
De mens in jou is gevoel en meelevend..... Groetjes, Rien. |
|
M@rcel: | Maandag, augustus 06, 2007 00:13 |
stilmakend mooi geschreven Maria Knuff/liefs M@rcel |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 06 augustus 2007 | ||
Thema's: |