Er staat een meisje voor de spiegel en kijkt naar haar eigen,
ze kan er niet bij lachen alleen maar huilen om daar na weer heel lang te zwijgen.
Al weer ruim 5 jaar is haar pijn aangedaan,
en ze heeft steeds meer moeite om op haar benen te blijven staan.
Ze zwoegt en gaat al maar door omdat het voor haar kinderen wel moet,
maar van binnen in haar is het alles behalve goed.
Haar hart is al weer gebroken terwijl ze nog zoveel te geven had,
maar hij wilde nog maart 1 ding van haar die gehaaide rat.
En na 4 jaar geleden in elkaar geslagen te zijn door haar destijds man,
verlangd ze nu alleen maar naar iemand die haar vertrouwen geven kan.
Maar de wereld en mensen zijn zo heel erg gemeen en raar,
en maken misbruik van de goedheid die huist in haar.
Het meisje staart nog is een keer in de spiegel en ziet....
mij ,ik ben dat meisje, en ik wil dit leven niet.