God,
Het blauw van de ooit
zo heldere hemel
is bij lange na
geen blauw meer
De schaterende lach
van een klein kind
laat mijn hart
niet meer opbloeien
Een vogel dr lied
dat klinkt in de morgen
klinkt als een
stuk gevallen glas
Het geluk lijkt
mijlen verweg
is allang gestroven
in de schoot van pijn
Ik praat, ik werk
ik eet, ik lach
maar wanneer mijn hart lachte
weet ik allang niet meer
Elke morgen als
ik wakker word
is er voor mij
één teveel
Zelfs de vraag
''Waarom?!''
lijkt nu nog
zo zinsloos
Toch wil ik U
vragen God
waarom, waarom
ik nog leef?!
Mijn kind,
Ik je liefhebbende vader
je steun je toeverlaat
je kracht, je redder
je trooster in nood
Ik huil met je mee
ik ken de pijn
als geen ander
dat kennen zal
Wanneer keek je
voor het laatst in mijn ogen
durf te genieten
ook van de kleine dingen
Want wie enkel kijkt
naar het duister
zal het licht onmogelijk
Kunnen vinden
Richt je ogen op mij
de enige echte God
en proef het geluk
dat ik je geven wil
Kijk nog eens om je heen
kijk met mijn ogen naar de wereld
ze is niet altijd even mooi
maar mooier dan je denkt
Geef mij elk stukje scherf
van je o zo gebroken hart
ik zal hem helen
alleen vertrouw er wel op
Je leeft omdat ik het wil
want ik jouw vader
wil jou zo veel meer geven
Dan jij durft te hopen
*verwacht grote dingen van God, hij is immers de aller hoogste*