De eerste bloem was wit
Terwijl ze rustte, maakte ze lit-
tekens op haar witte huid
Enkel krassen, geen geluid
De tweede bloem was zwart
Door het verleden werd ze gemart-
eld in haar zwarte ziel
Op de brug totdat ze viel
De derde bloem was blauw
Altijd naar dezelfde plek, rouw-
end, met haar blauwe tranen
Proberend zich vredig te wanen
De laatste bloem was rood
Daar zat ze op de brug, dood-
serieus, bedekt met bloed
Totdat ze sprong, verlost van woede
Net als zij vielen ook de bloemen