Speciaal voor mijn meisz geschreven (ik ben het dus niet!)
Kom op meid je kunt het wel!!!!
Vandaag mijn opname
Ik wil het niet
Ik wil eigenlijk niet meer
Ik wil alleen nog maar vrij zijn
Is dat zoveel gevraagd?
Waarom kunnen ze me gewoon niet laten gaan?
Ik wil vliegen
Vliegen als een vogel
Vrij zijn
Vrij zijn als een vogel
Hoog boven de wolken
En even nergens aan denken
Dag 2
Dag twee is nu aangebroken
Zie het niet meer zitten
Moet maar vechten en vechten
En waarvoor?
Voor dit waardeloze leven?
Of voor de mensen die om me geven?
Dag 3
Dag drie wat gaat het toch sloom
En er zit geen vooruitgang in
Het is gewoon hopeloos
Waarom geven ze me niet op?
Waarom laten ze me gewoon niet gaan?
Zou er dan toch nog hoop in zitten
Misschien...
Dag 7
Ik ben het zat
Ik kan dit echt niet meer aan
Ik stap op
Spring voor de trein
Spring van een gebouw
Spring in de zee
Ik weet niet hoe
Maar een ding weet ik wel
Ik kan dit niet langer meer aan
Dag 40 (#)
Eindelijk er zit wat vooruitgang in:)
Het heeft 40 dagen geduurt
Maar er zit eindelijk wat vooruitgang in
Toch maar goed dat ik ben gebleven
Eindelijk kan ik ook weer een beetje blij zijn
Eindelijk:)
Ik ben blij dat ik toch maar niet heb opgegeven, dat ik hier toch maar ben gebleven
Van dag 7 ging k opeens nar dag 40. Anders werd het een te lang gedicht