Een blokje om…
Bloed nu maar,
scherpe woorden kerven enigszins.
Stof vergaart waar leugens blijven
en lijken drogen in de wind.
Leek het maar gemakkelijk
dan streek ik de eer en katers
dwaalden in flessen van weleer.
Hier in angst verder doen
sluit de twijfel van alle verdenking uit.
Eens komt de waarheid boven
en dan mag je alles vergeten
wat er geschreven werd.
Kon ik nu maar dromen wat
er van mij verwacht wordt, dan
zou ik alles negeren
en mijn blije gezicht
een tweede kans geven…
esteban 24/07/2007