Speciaal voor me overleden vriendin geschreven.
Lieve Sanne,
Jouw keuze deed pijn
Jouw keuze was in een keer gemaakt
Niemand die je kon overhalen
Niemand die kon beslissen
Alleen jij
Jij hebt die keuze gemaakt
Jij alleen!
Niemand anders
Jij vond het leven een hel
Kon niet meer verder
Dacht dat je alleen was
Maar je vergat je vrienden
Je liet ons alleen
Dacht dat ze geen verdriet hadden
Maar kijk nou toch eens naar beneden
Hier op aarde hebben we verdriet
En jij maar denken van niet…!
Hoe kon je dat nou denken?
Hoe kon je dat nou zeggen?
Waarom ben je uit eindelijk toch gegaan
Vragen
Zoveel vragen
Zoveel vragen en geen antwoorden
Waarom
Ik mis je
Ik zal je altijd missen
En ik zal het een plekje moeten geven
Misschien lukt het me morgen
Misschien niet…
Maar het zal een keer moeten
Want het was me bijna gelukt
Maar ik mis je nog steeds
Wat houdt het eigenlijk in…
Een plekje geven
Moet ik niet meer aan je denken
Mag ik niet meer om je huilen
Moet ik aan je denken?
Moet ik blij voor je zijn?
Moet ik je vergeten?
Nee, dat nooit!
Vergeten zal ik je niet
Dat nooit!
Ik zal van je blijven houden
Ondanks die moeilijke beslissing zal ik van je houden
Ik zal je nooit vergeten
Verdriet om je hebben
Maar ook blij voor je zijn
En je door laten leven in mijn hart
Ooit zal ik antwoord krijgen op me vragen
(hoop ik)