Op het bankje.6-8-2007
Op het bankje.
Op dat bankje in de zon,
Keek ik in je ogen.
Ik nam je hand in de mijne,
En ik zag je blik in je ogen.
Die er niet om logen,
Mijn gevoelens zeiden genoeg.
Mijn kus uit mijn hart,
Zonder dat ik het vroeg.
Toen sprong de vonk over,
Ik werd heel gelukkig en warm.
Dat heb ik echt gevoeld,
Door genegenheid en trouw.
Die je hier mee bedoeld,
tijd is altijd te kort.
De minuten gaan snel voorbij,
Waar we samen een zijn.
Ik koester dit moment,
En ik bewaar dit in mijn hart.
We blijfen maar genieten,
Op het bankje in de zon.
Op dat bankje in de zon,
Keek ik in je ogen.
Ik nam je hand in de mijne,
En ik zag je blik in je ogen.
Die er niet om logen,
Mijn gevoelens zeiden genoeg.
Mijn kus uit mijn hart,
Zonder dat ik het vroeg.
Toen sprong de vonk over,
Ik werd heel gelukkig en warm.
Dat heb ik echt gevoeld,
Door genegenheid en trouw.
Die je hier mee bedoeld,
tijd is altijd te kort.
De minuten gaan snel voorbij,
Waar we samen een zijn.
Ik koester dit moment,
En ik bewaar dit in mijn hart.
We blijfen maar genieten,
Op het bankje in de zon.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, juli 19, 2007 22:36 |
| wondermooi | |
| Oorlam: | Donderdag, juli 19, 2007 16:19 |
| maar snel weer terug naar dat bankje dan..misschien een idee om dat bankje uit te graven voor de zekerheid?;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: wilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||