Mijn tranen wellen op,
ik ben verscheurd door gevoelens.
Het afscheid doet me pijn,
oooh, wat had ik toch zo graag voor altijd bij je willen zijn.
Mijn gedachten zijn bij jou,
de hele dag lang, ieder uur, iedere minuut, iedere seconde.
Als een film in mijn hoofd,
oooh, wat had ik toch zo erg in ‘ons’ en in ‘jou’ geloofd.
Vragen flitsen in het rond,
Waarom laat je mij zo plots compleet in de steek?
Ik vraag, ik denk, ik ween,
Waarom laat je mij zo plots helemaal alleen?
Het is nog maar pas en ik mis je nu al zo ongelofelijk hard,
je zit in mijn hoofd, je zit in mijn hart.
Ik ben totaal verward, ik zag je zo inmens graag,
ik had dit nooit gedacht, ik had dit nooit verwacht.