in een gang
met duizend
eikenhouten deuren
beslagen met gepoetst
koperen beslag
maar steeds
als je er een opent
zie je telkens weer
die zelfde
grijze betonnen muur
met een
piepklein bloempje
alleen besef je niet
dat het enkel
een illusie is
van het beeld
wat jij voor jezelf
hebt geschapen
een beeld
gehuld in nevel
grijs en triest
die enkel de klinken
van deuren poetst
en vergeet het
krakend slot te smeren
en daar door niet ziet
dat die muur
er een van rozen is
die je moet voeden
en verzorgen
om het steeds weer
te laten bloeien
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag
Klaes: | Woensdag, juli 18, 2007 18:25 |
mooi beeldend verwoord groets/klaes |
|
lexx: | Woensdag, juli 18, 2007 09:05 |
:) | |
Dirk Hermans: | Woensdag, juli 18, 2007 00:47 |
ik vind het een super mooi gedicht | |
ReBelle: | Woensdag, juli 18, 2007 00:19 |
Wat illusie allemaal doet, en hoe je daar zelf naar kan kijken, en niet onbelangrijk dat je er wat aan kunt doen. Heel mooi voor het slapen gaan. Sweet dreams! Liefs, ReBelle |
|
mums: | Woensdag, juli 18, 2007 00:17 |
dit vind ik een mooie Christa en helemaal te volgen deze keer...grinnn. slaap lekker kussssss liefs mums |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 juli 2007 | ||
Thema's: |